Gry wydawnictwa Lucky Duck Games — część 11

Pierwszy raz w Hen daleko udało mi się zagrać jeszcze na francuskiej kopii, prezentowanej na NewsConie 2024. Przyznam, że ta partia była dla mnie tragiczna. Koncept tego, że zagrywam karty, ale mogę za nie w ogóle nie zapunktować, że ta punktacja idzie „od tyłu” była dla mnie niezrozumiała i zaburzała moje planowanie. Gdy Lucky Duck Games wydało polską wersję gry, spróbowałam swych sił ponownie i tu się miło zaskoczyłam. Kolejna partia wciąż była totalną porażką pod względem zebranych przeze mnie punktów, jednak nie było już tak źle ze zrozumieniem konceptu punktacji. Byłam świadoma czego się spodziewać i nie rozczarowałam się tak bardzo. Po tej porażce punktowej chciałam spróbować jeszcze raz i jeszcze, aż ten wynik stanie się dla mnie satysfakcjonujący. Teraz mam za sobą kilkanaście partii i pogodziłam się z tą grą. Polubiłam ją i chętnie w nią zagram, zwłaszcza że jedną partię można zamknąć w 15 minut, wszak to tylko 8 rund. Choć trzeba uważać po „syndrom kolejnej partii” przy tej grze jest ogromny i możecie nawet nie zauważyć, że zagraliście 4 razy i minęła godzinka.

Nie da się nie wspomnieć, że Hen daleko to bardzo losowa gra. Próbujemy kontrolować tę losowość, wykładając dużo kart z symbolem mapy i zwiększając wybór kart wyznaczających punktację, ale czasem ciężko zabierać same mapy, bo jednak te karty nie będą nam pasować do punktacji innych kart. Jak na tak małą i szybką karciankę mamy tu kilka wyborów, przed którymi stajemy, nie są może one bardzo angażujące, ale dają poczucie decyzyjności i szczyptę emocji. A wracając do losowości, to jest to gra karciana, nigdy nie możemy być pewni, które karty wyjdą z talii i ustawiając sobie pierwsze karty pod np. niebieskie symbole, może zdarzyć się tak, że tych symboli prawie nie zobaczymy, może zabierze nam je ktoś inny, może nie będą nam pasowały do tableau, a może wcale nie wyjdą w talii, w liczbie, jaka by nas interesowała, ale taka jest ta gra. Pamiętajcie, żę trwa ona 15-20 minut, więc jeśli coś nam nie wyjdzie tym razem, to może uda się przy kolejnej partii. Oczywiście rozumiem, że nie każdemu to przypadnie do gustu, sama była sceptyczna, ale po paru partiach przekonałam się i teraz Hen daleko sprawia mi dużo radości.

Gra skaluje się bardzo dobrze, w każdym składzie gra się wyśmienicie, jednak im więcej osób, tym troszkę ciekawiej i są większe emocje, więcej kart wychodzi, więc większa szansa, że ktoś nam coś podwędzi, ale też ciekawiej jest rywalizować z większą liczbą osób.

Podsumowując, sięgając po Hen daleko, musicie nastawić się na dynamiczną grę, która lekko zaburza normalne myślenie i nie ucieka od losowości. Jeśli po pierwszej partii nie będziecie przekonani, dajcie tej grze jeszcze dwie szansa, a może oczaruje Was tak, jak mnie oczarowała.