Gracze rozpoczynają z losowymi Lokacjami Startowymi (Altdorf, Middenheim, Salzemund, Übersreik), które dyktują kto rozpoczyna rozgrywkę. W zależności od liczby graczy, każdy grający zaczyna z pięcioma do siedmiu kartami na ręce, dobranymi ze wspólnej talii. Gracz po prawej stronie gracza rozpoczynającego zaczyna z trzema kartami mniej, ponieważ krążenie trzech kart pomiędzy graczami stanowi jedną z mechanik gry. Pozostałe karty są dokładnie tasowane, a karta końca gry jest umieszczana w talii na dwadzieścia kart przed jej końcem.

Podczas swojej tury gracz może wykonać dowolną liczbę akcji, aż do momentu gdy ma trzy karty na ręce, które przekazuje graczowi po swojej prawej stronie. Dostępnych jest sześć akcji: zagranie karty Lokacji z ręki, przydzielenie obrońcy do jednej ze swoich lokacji, przydzielenie atakującego do lokacji przeciwnika, zagranie karty wsparcia, umieszczenie kart w rezerwie, zakup kart za szylingi i odrzucenie kart za szylingi Zazwyczaj jest to kilka akcji w czasie tury, niemniej można odoalić prawdziwe “kombo” pozwalające na wykonanie wielu akcji. Na koniec swojej tury gracz zawsze uzupełnia swoją rękę do przydzielonej liczby, w zależności od liczby graczy.

Zagrywanie kart lokacji, zwiększa liczbę lokacji w grze i jeśli nie będą oblegane na koniec, stanowią terytorium, jakie kontrolujemy. Co naturalne, im większe, tym większa szansa na zostanie nowym Imperatorem, każda karta ma wartość punktów zwycięstwa na koniec gry (od dwóch do pięciu PZ). Zagrana lokacja nagradza gracza, który ją wystawił, sumą od jednego do trzech szylingów. Karty, które płacą więcej pieniędzy, są bardziej skąpe w PZ i odwrotnie.

Obrońcy są przydzielani do kontrolowanych przez gracza lokacji, rewersem do góry. Jeśli atakujący są obecni, atak jest rozpatrywany natychmiast. Z kolei atakujących, co logiczne, można umieszczać wyłącznie w lokacjach przeciwników. Jeśli Lokacja nie posiada obrońców, atakujący są umieszczani tam zakryci. Lokacje, które są już atakowane przez kogoś innego, nie mogą zostać zaatakowane przez stronę trzecią. Przy wykładaniu kart atakujących i obrońców istnieją ograniczenia. W przypadku Obrońców nie możemy dublować kart o tej samej nazwie oraz posiadać więcej niż jednej karty Garnizonu. Odwrotnie niż obrońców, zasady zobowiązują do używania jednostek atakujących o tej samej nazwie lub tej samej przynależności np. Kolegia Magii, Najemników czy Kislev.