Zasady w instrukcji zajmują właściwie dwie strony, pozostała część książeczki to rysunki z rozwiązaniami do każdego z zadań. Tak więc szybko i łatwo możemy przejść do łamigłówek. Poziomy trudności różnią się właściwie liczbą wskazanych kart z laserem, których powinniśmy użyć. Najłatwiejsze – zielone, mają wskazane początkowo 2, a dalej 3 karty, spośród których musimy wykorzystać jedynie dwie. Tak więc pierwsze zadania zielonego poziomu są dość proste, bo wykorzystujemy 2 na 2 karty, pod koniec poziomu, jedną z trzech pozostawiamy niewykorzystaną, ale sami musimy rozpracować którą. Podobnie wygląda to na dalszych poziomach, na żółtym układamy zabezpieczenia z wykorzystaniem 2 z 3 kart laserów oraz 3/3, na niebieskim wykorzystujemy 3 z 3 oraz 3 z 4 kart, a na ostatnim – czerwonym 3 z 4 oraz 3 z 5. 
Początkowo rozwiązywanie idzie dosyć sprawnie, najcięższe są te, gdzie sami musimy dojść, których kart powinniśmy użyć. Zielone zarówno mi, jak i młodszym graczom wychodziły ekspresowo, końcówka zielonego poziomu przyniosła już nieco kombinowania, a przy czerwonych potrzeba było już dłuższej chwili, by dojść do rozwiązania. Także plus za zwiększanie stopnia trudności, przez co każde kolejne zadanie wymaga od nas coraz więcej i gra się nie nudzi. Jest to tytuł raczej dla jednej osoby na pobudzenie szarych komórek i poćwiczenie umysłu, ale przy cięższych zadaniach pomocna okazuje się druga osoba, która czasem może dostrzec coś, czego nie widzimy i usprawnić rozwiązywanie zadań.