Gnaj, robaczku!, jak już wielokrotnie podkreślałam, to bardzo prosta i szybka gra. Dzieci mogą przyswoić zasady błyskawicznie, a sama rozgrywka nie jest dużo dłuższa.

Największe zalety gry to towarzyszące jej wielkie emocje oraz niespodziewane zwroty akcji, tworzone przez losowe rzuty kostką. Może się zdarzyć, że typowanemu faworytowi nie wyjdzie kilka rzutów z rzędu i nagle zostanie wyprzedzony przez ostatniego robaczka. Gdy takie sytuacje zdarzały się w moich rozgrywkach, nierzadko decydowaliśmy się na rewanż. Zatem kolejną zaletą Gnaj, robaczku! jest syndrom kolejnej partii. Dzięki szybkiej i angażującej rozgrywce, spokojnie można przeprowadzić kilkanaście wyścigów przy jednym posiedzeniu. Dodatkowo, dzięki dużej losowości, każda z nich będzie wyglądał inaczej. Gra pozytywnie wpływa również na naukę kolorów oraz dodawania. Świetnym pomysłem jest też możliwość łatwiejszej rozgrywki dla młodszych graczy. Oni mogą uczyć się i utrwalać sobie kolory znajdujące się na fragmentach dżdżownic. Starsze dzieci w trudniejszym wariancie mają możliwość obstawiania faworytów wyścigu. Kierują się przy tym zapamiętywaniem, jakie segmenty zostały już wykorzystane oraz mogą poćwiczyć dodawanie przy rozróżnianiu ich długości.

Gnaj, robaczku! jest grą opierającą swoją mechanikę na rzucie kostką. To dzięki niej dżdżownice stają się coraz dłuższe. Gra jest również wyścigiem, gdyż wygrywa gracz, który jako pierwszy dotrze z jednej strony planszy na drugą. Gnaj robaczku! porównałabym z inną grę dla dzieci (jednak trochę starszych), mam na myśli Pędzące żółwie. Tam, co prawda nie rzucamy kostką (wybieramy karty z ręki), jednak też bierzemy udział w wyścigu. Obie gry są również bardzo kolorowe i wzbudzają emocje.

Największym zarzutem Gnaj, robaczku! może być to, że przez swoje proste zasady, starsze dzieci (8+ lat) mogą odczuć za mało decyzyjności i szybko się znudzić. Niestety w grze nie podejmujemy żadnego wyboru. Najwięcej swobody i wyrażenia własnego zdania mamy w momencie obstawiania faworyta wyścigu. Jednak pamiętajmy, że nasz typ, pomimo kalkulacji, może się nie sprawdzić za sprawą niefortunnego rzutu kostką.