Gra przewidziana jest dla minimum 4 osób. Gracze dzielą się na 2 drużyny: Słońca i Księżyca, przy czym ta pierwsza rozpoczyna. W skład drużyny wchodzi 1 Duch i Medium, których może być więcej niż 1, wspólnie główkują wtedy nad hasłem. Duchy z obu drużyn wybierają Obiekt z karty obiektów. Są one ponumerowane, więc spokojnie mogą posługiwać się liczbami przy ustalaniu hasła. Każde Medium otrzymuje 7 kart z pytaniami, których nie ujawnia przeciwnikom. Oczywiście przed każdą drużyną leży notatnik do zapisywania haseł. To właściwie jest już całe przygotowanie gry.

Rozgrywka wygląda następująco. Medium wybiera 2 spośród 7 kart pytań i przekazuje do Ducha w swojej drużynie. Ten z kolei po zapoznaniu się z nimi, wybiera jedno, które wg niego lepiej pozwoli zbliżyć się do odgadnięcia obiektu. Duch odkłada kartę z odrzuconym pytaniem na środek, a wybrane pytanie oddaje Medium i zaczyna odpowiadać na nie w notatniku. Odpowiedź zapisywana jest powoli, litera po literze. Medium znając pytanie i widząc podpowiedzi Ducha, może szybko skojarzyć, co ten ma na myśli i krzyczy wtedy “Cisza”. Oznacza to, że Duch przestaje zapisywać hasło i dawać kolejne litery, które mogłyby zdradzić zbyt wiele rywalom. Medium dobiera 2 karty, by dopełnić z powrotem do 7 pytań na ręku. Tury te wykonywane są naprzemiennie. Po drużynie Słońca, karty pytań wybiera Medium z drużyny Księżyca i tak na zmianę. Zamiast zadawać pytania, istnieje również opcja odgadywania obiektu. Teraz to medium bierze do ręki ołówek i zaczyna pisanie nazwy obiektu litera po literze. Jeśli te się zgadzają, duch puka w stół. Jeżeli są błędne, kładzie palec na usta i kolejka wędruje do drużyny przeciwnej. Wygrywa drużyna, która pierwsza odgadnie obiekt wybrany przez Duchy.

W Listach z Zaświatów są jeszcze 2 drobne zasady. W notatniku znaleźć można pola z okiem. Oznaczają one tyle, że na początku danej tury, Medium może odkryć kolejną literę dowolnej wskazówki w notatniku swojej, bądź przeciwnej drużyny. Kolejna zasada dotyczy sposobu zapisywania haseł. Jeżeli dojdzie do sytuacji, że duch zapisał całe słowo, jakie chciał, to stawia na końcu kropkę. Wiadomo wtedy, że jest to całość wskazówki.