Nie będę ukrywał, że oczekiwania wobec gry Splendor Pojedynek, były bardzo duże. Jest to jedna z ulubionych gier żony, mamy w domu i dodatek Miasta do edycji zwykłej, a także wersję Marvel. Ja oczywiście również chętnie siadam do tego tytułu, więc wersja stricte dla dwóch graczy, czyli dla nas, musiała być dobra. Po prostu nie było innej opcji.

Już na samym początku zszokowała mnie wielkość pudełka, jak coś tak małego mogło skrywać tyle elementów gry. Zmniejszone żetony, karty i wszystko jest tak kompaktowe, że grę można zagrać ze sobą prawie wszędzie. Potem sięgam po zasady, a tam okazuje się, że wygrywamy na kilka sposobów, a dodatkowo mamy mocny element interakcji w postaci zwojów przywileju, które otrzymujemy lub dajemy przeciwnikowi. I jeszcze te dodatkowe akcje, jak na przykład kolejna runda! Będzie się działo, robimy combo 😉

Bardzo podoba mi się podobny zabieg jak w Splendor Marvel, czyli “dowartościowanie” niektórych kart. Jest to bolączka edycji zwykłej, gdzie karty tego samego poziomu różnią się bardzo mocno “ceną” i niektóre z nich są po prostu bezużyteczne. Tutaj na droższych kartach korony lub fajne akcje specjalne, co powoduje, że prawie zawsze kupienie jakiejś karty ma sens (no oczywiście w zależności od strategii jaką obieramy). Ciężko się oczywiście tu wypowiadać bez rozegrania 100 partii i zagrania kilku turniejów, ale takie są moje odczucia w porównania z edycją podstawową do czterech graczy.