Marshwood, czyli Moczarowy Las, na południe i zachód od Melinir, jak sama nazwa wskazuje jest to ziemia, która jest zawsze przesiąknięta, często zlewiskiem szumowin i zastałej wody. Miękkie podłoże powoli przekształca się na wschód w prawdziwe grzęzawiska Czarnych Bagien (Black Swamp). Na tych trzęsawiskach poszukiwacze przygód odnaleźli stare pozostałości po Zamku Kraal. Ulokowane bezpośrednio na wschód od Czarnych Bagien są Rogate Pagórki (Horned Hills). To tu można natknąć się na wiele jaskiń, które często ukryte są w gęstwinach lekko zalesionego obszaru. Natomiast w południowo zachodnim rogu Thunder Rift leżą Kościane Pagórki (Bone Hills). W przeciwieństwie do przyjaznych Rogatych Pagórków te są postrzępione przez erozję wiatru, posępne i oferujące niemiłe środowisko. Przez całą dolinę płynie majestatycznie Drake River, w wielu miejscach się rozszczepiając, mimo to zawsze prze i płynie w kierunku południowym.
Ostatnie akapity chciałbym poświęcić historii Thunder Rift. Na początku dolinę zasiedlały elfy i krasnoludy w pokoju dlatego, że każda rasa pożądała inne siedliska. Elfy naturalnie osiedliły lasy a krasnoludy były bardziej zainteresowane terenami górzystymi. Po czasie ich rasowa niekompatybilność zaczęła dawać się we znaki. Poczucie nieufności i niechęci przerodziło się w nienawiść. Przedstawiciele tych ras zaczęły stosować zaczepki partyzanckie, aż w końcu wybuchła wojna. Elfy władający magią zamieniły fortece krasnoludów w zgliszcza, krasnoludy spaliły duże połacie lasów. Krew tych dwóch ludów spływała rzeką Drake. W tym samym czasie humanoidy (orki i gobliny) zwęszyły okazje i siały spustoszenie wśród znienawidzonych przez nie ludów. Elfy i krasnoludy wymordowały by się wzajemnie, gdyby nie ocalałe elfie dziecko, które uciekło przed rzezią jednego z najazdów orków i opowiedziało tym którzy je uratowali co tak naprawdę się stało. Ta sytuacja otrzeźwiła każdą ze stron i ogłoszono rozejm. Ich połączone siły były wystarczające by zmiażdżyć hordy okrutnych humanoidów. Elfy i krasnoludy wyniszczone wojną wycofały się by leczyć rany do lasu i w góry.
Niedługo później ludzie pojawili się w dolinie, zaludniając ją i gotowi do wykorzystania jej bogactw. Napotkali na inne: rasy niziołków, krasnoludów i elfów. To zaczęło powodować napięcia ale szybko wspólne zagrożenie przez powracające orki i gobliny doprowadziły do zjednoczenia. Wtedy, dziwna plaga uderzyła w mieszkańców doliny. Śmierć i zgnilizna równo dotknęła wszystkie rasy. Ludzie ponownie ocalili Thunder Rift wykorzystując czary swoich kleryków. W ten sposób zakończyły się “Rift Wars”, a jako symbol pojednania wyznaczono po jednym przedstawicielu z każdej rasy, bohaterze wsławionym w obronie doliny, który miałby wspólnie z innymi dbać o bezpieczeństwo Thunder Rift przed najazdami humanoidów. Tak powstał powstała organizacja którą nazwano Quadrial.
Wiele lat później, Sir Jameson the Defender, ustanowił akademię dla wojowników w małej dolince otoczonej przez góry na południe od Pogórków Farolasa. Jego szkoła rozwijała się i zdobywała potężna reputację. Magowie również założyli szkołę i sanktuarium na szczycie góry otoczonej Great Grasslands, która zaczęła być nazywana szumną nazwą Wizardspire. Klerycy z kolei założyli seminarium w Melinir a złodzieje gildie w Melinir i Torlynn. Na nieszczęście pokój nie potrwał długo, mimo że ludzie zunifikowali inne rasy, sami nie mogli wytrzymać ze sobą. Brak wspólnego zagrożenia ze strony humanoidów podzielił ludzi na frakcje i zaczęto kłócić się o wpływy i władzę. Spór przerodził się w potyczki, w ten sposób wojownicy i magowie weszli na ścieżkę wojny. Główne fortyfikacje po obu stronach zostały zniszczone. Strażnica wojowników zaczęła osuwać się w bagna mimo, że wcześniej to była żyzna ziemia, a machiny oblężnicze osaczyły i zmieniły budowle magów w gruz. Mimo to walki nie ustawały. Magowie czując, że ich moce zaczęły zanikać, wykrzesali z siebie niszczycielską siłę, która zmieniła oblicze ziemi. Kiedyś las, który służył jako bariera między dwoma obszarami został zredukowany do pokręconego zmutowanego trzęsawiska, wszytko co zamieszkiwało te tereny pomarło tamtego dnia, a ten obszar zaczęto nazywać Gloomfens. Ci, którzy to przeżyli zaczęli siać spustoszenie w szeregach magów, wyczekując rok, by zaatakować jak tylko magowie spuścili gardę. Byli to zabójcy, którzy udawali nowo przybyłych rekrutów na uczniów. Jak tylko zostali przyjęci rozpoczęli rzeź, po czym zniknęli w ukryciu. Wiadomo, że magowie pozostawili po sobie duże ilości skarbów w Wizarspire, a i w byłej Akademii Wojowników mówi się, że pozostało sporo niezrównanych jakością broni i zbroi. Te bogactwa dziś chronione przez zaciekłe monstra, czekają na tych którzy będą mieli odwagę i umiejętności by przyjść po nie i je zabrać…