Pachnący ogród to z pewnością piękna gra o dobrym wykonaniu. Proste zasady i jednocześnie niedługa rozgrywka w połączeniu z koniecznością kombinowania w trakcie, daje dobre połączenie. W Pachnącym ogrodzie skupiamy się właściwie na zbieraniu zestawów, które najlepiej nam zapunktują. Ta sama karta wlicza się do różnych warunków, np. może być jednocześnie elementem bukietu i karty nagród. W prosty sposób możemy sobie zatem nabijać punkty przy minimalnym doborze kart 🙂 Jeśli chodzi o sugerowany wiek 14+ uważam, że jest zdecydowanie za wysoki. Z grą spokojnie poradzą sobie młodsi gracze. Na BGG sugerowane jest 8+ i myślę, że z pewnością jest to odpowiedni wiek na zrozumienie zasad, mogą jedynie wystąpić problemy z pobieraniem kart pasujących pod kilka opcji punktowania, ale po kilku partiach i z tym nie byłoby problemu. Myślę, że w tym miejscu warto wspomnieć również o walorze edukacyjnym, gdyż w grze mamy po 5 gatunków kwiatów i rodzajów  owadów. Dodatkowo pod koniec instrukcji znajdziecie opisy kwiatów, a nawet ich łacińskie nazwy i zastosowanie zdrowotne.

Jak wspominałam w poprzedniej sekcji, w moim odczuciu gra sprawuje się najlepiej na 3 i 4 graczy, gdyż mamy większą pulę kart w grze, jak i do wyboru podczas jednego dnia. Dla zainteresowanych, Pachnący Ogród posiada również wersję solo, gdzie wkraczają do akcji karty wron. Nowa talia wprowadza zmiany na stole poprzez odrzucanie kart i kamieni. W wariancie solo pojawia się również rzucanie kamieniami i herbaciany gambit.

Pachnący ogród jest lekką i przyjemną grą. Negatywna interakcja ograniczona jest do minimum w postaci podbierania sobie kart. Kolory i ilustracje wprowadzają odprężający klimat. Osobiście gra przypomina mi Canvas, która również jest pięknie wykonana i polega na zbieraniu zestawów jednak w nieco bardziej skomplikowanym wydaniu.