Złap kadr. Gra o najlepsze zdjęcie to debiut Pawła Gajdy w świecie planszówek, mogę przyznać, że całkiem udany, a uroki dodają grafiki autorstwa Eweliny Wajgert. Oczywiście wiadomo, że oprócz warstwy wizualnej liczy się mechanika, płynność rozgrywki i satysfakcja po skończonej partii, ale nie oszukujmy się. Dużo z nas kupuje grę oczami i motywem przewodnim.

Złap Kadr to ciekawe budowanie wzorów, zbieranie zestawów i wykonywanie zleceń, zręczne połączenie kilku sprawdzonych mechanik i piękna oprawa graficzna. Jest tu też pewnego rodzaju wyścig i optymalizacja ruchów, chcemy realizować zlecenia i swoje i globalne, chcemy zdobywać korony drzew, spełniać warunki dodatkowe. No mamy tu sporo możliwości punktowania, więc trzeba dobrze planować rozgrywkę i kolejne tury.

To do czego można się tu przyczepić, to znikoma interakcja między graczami, oczami wyobraźni wprowadzam dodatkową zasadę, że oprócz przesuwania swoich papug, możesz to zrobić na planszetce innego gracza, albo dodatkowa mechanika odrzucania komuś żetonów. Coś tu można by podziałać.

Gra jest przepiękna, ma mocne kolory, czujemy ten klimat dżungli, jednak żetony papug (zwłaszcza na bardziej “malowanej stronie”) gubią się w tej gęstwinie, że tak to ujmę. Całe szczęście to tylko małe czepialstwo z mojej strony, a grać można taką bardziej “drukowaną” stroną żetonów.