Wydawnictwo Muduko przyzwyczaiło nas do małych karcianych gier. Nieduże rozmiary pudełek idealnie nadawały się do zabrania gry na wakacyjny wyjazd czy do parku. Inaczej sprawa wygląda ze Smokami z głębin. Pudełko ma wymiary 26x26x6 cm i mieści w sobie pokaźną liczbę elementów. W grze znajdziecie:

• 4 dwustronne modułowe planszetki Morskich Królestw — tworzą one pole gry. Widnieją na niej symbole piratów, rafy koralowej, wirów, prądów morskich oraz monet. Plansze łączą się Wyspą Centralną, która określa symbol Królestwa.
• 190 drewnianych znaczników smoczych ciał oraz 54 drewniane znaczniki smoczych głów (w 5 kolorach) — te znaczniki będziemy umieszczać na planszy, tym samym zajmując terytoria w Morskich Królestwach oraz zdobywać bonusy z planszy.
• 80 kart wzorów w trzech wersjach (małe, średnie i duże) — karty te określają wielkość oraz wzór, w jakim mamy ułożyć części naszego smoka.
• 33 karty misji — karty z symbolami statków, których żetony znajdują się na planszy. Po zebraniu odpowiednich statków gracze mogą wymienić je na kartę misji. Te dają punkty na koniec gry oraz niekiedy pozwalają dobrać karty rafy koralowej.
• 24 karty rafy koralowej — te karty można zyskać po zasłonięciu odpowiedniego pola na planszy. Dają one różnego rodzaju przydane bonusy oraz pozwalają zdobyć ukrytego smoka.
• 44 żetony okrętów pirackich — są one potrzebne do wypełniania kart misji.
• 60 monet o nominale 1 oraz 16 monet o nominale 5
• 1 bloczek punktacji z dwustronnymi kartkami,
• instrukcja.

Podczas gry w Smoki z głębin pierwsze, co rzuca się w oczy to części ciała i głowy smoków. Elementy te są drewniane, malowane na jeden kolor. Nie zauważyłam żadnych wyszczerbień, jedyny problem to ścierająca się farba na rogach, jednak ten mankament jest na tyle mały, że jeszcze mi nie przeszkadzają i mogę na niego przymknąć oko. Plansze Morskich Królestw mogłyby być na grubszej tekturze, ale to, co otrzymujemy, też daje radę. Jedyny minus, jaki widzę w rozwiązaniu łączenia czterech planszy za pomocą Wyspy Centralnej, jest to, że po kilku partiach, a tym samym po kilku wczepianiach i odczepianiach elementów, tektura zaczęła się strzępić. Karty nie są płótnowane, a szkoda, jednak nie używa ich się tak dużo, służą one głównie do wskazywania jaki wzór chcemy ułożyć i nie dobierzemy ich za dużo. Jestem więc w stanie wybaczyć twórcom gry średnią jakość tych kart. Ja swoje oczywiście zakoszulkowałam i dla zainteresowanych podpowiem, że wymiar pasujących koszulek to 57×89 mm. Na plus jest także duża liczba wszystkich kart. W żadnej rozgrywce ani jeden stos się nie wyczerpał. Co prawda sporo kart wzorów i rafy koralowej się powtarza, ale i tak szanuję decyzję o tak duże liczbie tych elementów. Żetonów monet też jest całkiem sporo i te również w moich partiach się nie wyczerpały. Bardzo się cieszę, że bloczek punktacji jest dwustronny. Rozwiązanie to jest ekologiczne, a to idzie w parze z myślą przewodnią wydawnictwa Muduko. Instrukcja jest przejrzysta i nie przysporzyła mi żadnych trudności w zrozumieniu gry.